Зүүд

/Зураг- жижиг гол маань/

Өдий насыг наслахдаа /хэхэ/ есөн шийдийн зүүдийг янз янзаар нь зүүдэлж үзсэн боловч одоо нээрээ бодоход би хүнтэй суучихсан байна гэж хэзээ ч зүүдэлж үзээгүй байх юм. Бас хүүхдээ дагуулаад явж байна гэж хэзээ ч зүүдэлж үзээгүй юм байна. Сонин л юм. Үгүй ээ ядаж, хүний урманд найз залуутай болчихож гэж зүүдэлж болноо доо. Тэр ч байдаггүй шүү. хэ хэ.

Харин бодитоор нь байтугай зурагтаар ч харж байгаагүй уран тод өнгөө гайхуулсан, олон янзын том жижиг үнэхээрийн сайхан сайхан шувуудыг хааяа маш тод зүүдэлдэг. Хараад л баймаар сайхан, сонин сонин шувууд. Үгээр хэлшгүй, үзгээр бичишгүй. Миний хамгийн сайхан зүүднүүдийн нэг.

Өссөн газартайгаа холбоотойгоор л байх даа, гол их зүүдэлдэг. Тэрэлжийн голын эрэг дээр тоглож өссөн болохоор тэр байх. Бас жижиг голоо зүүдэлдэг. Тэрэлжийн голын цаана байдаг гол л доо. Уг нь би сэлж чаддаггүй ш дээ. Харин зүүдэндээ бол ус руу урамтай нь аргагүй үсэрч ороод л сэлж өгч байна гэж зүүдлэхээр ямар кайфтай гээч.

Бас нисч байна гэж үе үе зүүдэлдэг юм байна. Тийм өндөрт биш л дээ. Газраас хөл хөндийрөөд л алхалтгүй, бие өөрөө яваад байна гэж. Энэ зүүдний бас өөр нэг хувилбар нь жижиг голынхоо юмуу Тэрэлжийн гол дээгүүрээ, усны мандал дээгүүр, хөл усанд хүрэхгүйгээр нисч буй мэт явж байна гэж зүүдлэхээр бас гоё байдаг юм байна. Усны мандал дээгүүр их хурдан яваад л байна.

Эмээг бол хамгийн их зүүдэлдэг. Одоо нас бараад 15 жил болчихож. Одоо бол нэг их боддоггүй хэрнээ, бараг огт бодохгүй байхад л зүүдлээд байдаг. Эмээг нас барснааас хойших 3 дахь жилд, нэг их бодогдохоо больчихсон байсан. Тэр жил нэг сарын турш бараг шөнө бүр зүүдэлсэн. Гэтэл би тэр нэг сарын хугацаанд эмээг бараг боддоггүй байсан.
Харин хамгийн их гашууддаг байсан эхний 1 жилд, бодож уйтгарладаг байсан дараагийн 1 жилд бол огт зүүдэлдэггүй байсан санагдаж байна. Зүүдэндээ ч болтугай уулзаж чаддаг нь амьдрал надад өгч байгаа том бэлэг юм даа.

To be continued...