Sunday, March 21, 2010

"Миний ном, сайхан ном..."

Найз Дагийгаасаа ном аваад уншиж дуусахаараа аваачиж өгөн өөр ном авдаг юм. Англиар хагас дутуу ойлгон, амт шимтийг нь бүрэн мэдрэлгүй ном уншсан болсоор бүр залхаад зав чөлөөгөөрөө монгол хэлээр орчуулагдсан роман уншиж байна.
Орчуулагч хийдэг болсноосоо хойш номын орчуулагч, редакторынх нь нэрийг хамгийн түрүүнд хардаг болчихдог юм байна. Соц нийгмийн үед олон ч сайн орчуулагч олон ч номыг сайхан орчуулж дээ.
Жэк Лондоны "Саран хөндий", Вилки Коллинзын "Сарны чулуу" гэдэг хоёр романыг өнө удааж байж, өнгөрсөн долоо хоногт л нэг эзэнд нь аваачиж өгч, гол нь найзтайгаа уулзан том ажил амжууллаа.

Энэ хоёр орчуулгын романы аль алиных нь монгол хэлний найруулга их сайхан байлаа. Ялангуяа "Саран хөндий". Орчуулагч Амар гуай хянан тохиолдуулсан байвуу даа. Б.Ренчин гуайн "Өдөр бүр үгсийн эрдэнийг тань баярлан түүж" хэмээн бичсэнчлэн сайхан сайхан, жигтэйхэн оносон монгол үгсийг тэмдэглэж ч авлаа. Орчуулгандаа энэ үгийг хэрэглэнэ дээ гээд л.
Бас 2 роман унших гээд найзаасаа авчирсан чинь жаахан залхуу хүрээд л байна. Эхлүүлээд жаахан хартал. Урд нь уншиж байхдаа их л биширч уншиж байсан юмсан. Валентин Распутин "Дурсаж яваарай", бас өөр нэг зохиолчийн "Өргөст торон дотор" гэдэг хоёр роман.

No comments:

Post a Comment